Koristeci se ovlascenjima koja su mi data clanom V Aneksa 10 (Sporazum o civilnoj implementaciji Mirovnog ugovora) Opsteg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini, prema kojem je Visoki predstavnik konacni autoritet u zemlji u pogledu tumacenja navedenog Sporazuma o implementaciji civilnog dijela Mirovnog ugovora; i posebno uzevsi u obzir clan II. 1. (d) istog Sporazuma prema kojem Visoki predstavnik “pruza pomoc, kada to ocijeni neophodnim, u iznalazenju rjesenja za sve probleme koji se pojave u vezi sa civilnom implementacijom”;
Pozivajuci se na stav XI. 2 Zakljucaka Savjeta za implementaciju mira koji se sastao u Bonu 9. i 10. decembra 1997. godine, u kojem je Savjet pozdravio namjeru Visokog predstavnika da iskoristi svoj konacni autoritet u zemlji u pogledu tumacenja Sporazuma o civilnoj implementaciji Mirovnog ugovora da bi pomogao u iznalazenju rjesenja za probleme, kako je prethodno receno, “donosenjem obavezujucih odluka, kada to bude smatrao neophodnim,” u vezi sa odredjenim pitanjima, ukljucujuci (u skladu sa podstavom (c) ovog stava) i “druge mjere u svrhu obezbjedjenja implementacije Mirovnog sporazuma na citavoj teritoriji Bosne i Hercegovine i njenih entiteavoj teritoriji Bosne i Hercegovine i njenih entiteta”;
Pozivajuci se dalje na cinjenicu da je Zakon Republike Srpske o privatizaciji stanova u drzavnom vlasnistvu (Sluzbeni glasnik Republike Srpske broj: 11/00 od 25. aprila 2000. godine) suspendovan u skladu sa mojom Odlukom broj 32/00 od 28. juna 2000. godine (Sluzbeni glasnik Republike Srpske broj 20/00 od 17. jula 2000. godine) kojom se ponistava clan 73 ovog Zakona;
Uzimajuci u obzir da je Zakon o izmjenama i dopunama Zakona o privatizaciji drzavnih stanova Republike Srpske usvojen na 5. sjednici Narodne skupstine Republike Srpske 2. maja 2001. godine i objavljen u Sluzbenom glasniku Republike Srpske broj 18/01 od 8. maja 2001. godine);
S obzirom da je na sastanku Komisije za ustavna pitanja Narodne skupstine Republike Srpske odrzanom 27. aprila 2001. godine gore navedena Komisija razmotrila navedeni Zakon o izmjenama i dopunama Zakona o privatizaciji drzavnih stanova, te pitanje da li bi ovaj Zakon bio diskriminativan uprkos usvajanju navedenog Zakona o izmjenama i dopunama, te da je ovaj Zakon proslijedila Narodnoj skupstini;
Uzimajuci u obzir cinjenicu da mnogi gradjani Bosne i Hercegovine ocekuju da otkupe drzavne stanove, ali nisu u mogucnosti da to urade sve dok gore navedena suspenzija Zakona o privatizaciji drzavnih stanova Republike Srpske ostaje na snazi;
Postupajuci u skladu sa Odlukama (broj 109/01 koja se tice Federacije Bosne i Hercegovine i broj 110/01 koja se tice Republike Srpske) koje sam danas donio kako bih harmonizovao entiteske zakone po pitanju privatizacije stanova;
Imajuci u vidu da je moja gore navedena Odluka broj 32/00 od 28. juna 2000. godine (Sluzbeni glasnik RS broj 20/00 od 17. jula 2000. godine) glasila:
“Primjena Zakona o privatizaciji drzavnih stanova ce otpoceti tek nakon objavljivanja odluke Visokog predstavnika.”
Uzimajuci u obzir i imajuci u vidu gore navedeno, ovim donosim sljedecu:
ODLUKA
Zakon o privatizaciji drzavnih stanova (dopunjen i izmijenjen u skladu sa gore navedenim Zakonom o izmjenama i dopunama Zakona o privatizaciji drzavnih stanova Republike Srpske i sa mojom Odlukom broj 110/01) ce stupiti na snagu nakon objavljivanja ove moje Odluke u vezi sa tim Zakonom u Sluzbenom glasniku Republike Srpske.
Ova Odluka ce se bez odlaganja objaviti u Sluzbenom glasniku Republike Srpske.
| Sarajevo, 17. juli 2001. godine | Wolfgang Petritsch |
| Visoki predstavnik |