Koristeći se ovlaštenjima koja su Visokom predstavniku data u članu V Aneksa 10. (Sporazum o implementaciji civilnog dijela Mirovnog ugovora) Općeg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini, prema kojem je Visoki predstavnik konačni autoritet u zemlji u pogledu tumačenja gore navedenog Sporazuma o implementaciji civilnog dijela Mirovnog ugovora; i posebno uzevši u obzir član II 1. (d) istog Sporazuma prema kojem Visoki predstavnik “pomaže, kada ocijeni da je to neophodno, u rješavanju svih problema koji se pojave u vezi sa implementacijom civilnog dijela Mirovnog ugovora”;
Pozivajući se na stav XI.2 Zaključaka Konferencije za implementaciju mira održane u Bonu 9. i 10. decembra 1997. godine, u kojem je Vijeće za implementaciju mira pozdravilo namjeru Visokog predstavnika da iskoristi svoj konačni autoritet u zemlji u vezi sa tumačenjem Sporazuma o implementaciji civilnog dijela Mirovnog ugovora, kako bi pomogao u iznalaženju rješenja za probleme u skladu sa gore navedenim “donošenjem obavezujućih odluka, kada ocijeni da je to neophodno”, o određenim pitanjima, uključujući i (prema tački (c) stava XI.2) “mjere kojima se obezbjeđuje implementacija Mirovnog sporazuma na cijeloj teritoriji Bosne i Hercegovine i njenih entiteta”;
Konstatujući da je Vijeće za implementaciju mira u svojoj Deklaraciji donesenoj u Briselu 24. maja 2000. godine, u kontekstu naglašavanja ključnih ekonomskih reformi potrebnih za stvaranje jedinstvenog ekonomskog prostora i omogućavanje rasta privatnog sektora, između ostaloga, pozivalo organe vlasti Bosne i Hercegovine da utvrde i uspostave adekvatne domaće izvore finansiranja za državni budžet, te dalje apelovalo na organe vlasti Bosne i Hercegovine da nastave sa sveobuhvatnim reformama sistema oporezivanja i carina;
Uzimajući u obzir Kominike koji je na nivou političkih direktora donio Upravni odbor Vijeća za implementaciju mira dana 21. novembra 2002. godine, u kojem se Bosna i Hercegovina poziva da hitno usvoji ekonomske reforme uključujući: “Ujedinjenje carinskog sistema kako bi se zaustavilo dupliciranje poslova i pronevjera”, te “uvođenje PDV-a na državnom nivou kako bi se pojednostavio i učinio efikasnijim sistem oporezivanja, te pomoglo u smanjenju cjelokupnih poreskih obaveza”;
Uzimajući u obzir takođe Deklaraciju Upravnog odbora Vijeća za implementaciju mira donesenu dana 30. januara 2003. godine kojom je, u vezi sa procesom ekonomskih reformi, objavljeno da: “(…)uvođenje jedinstvene carinske uprave i PDV-a na državnom nivou predstavljaju suštinski dio ovog procesa reformi.”;
Imajući na umu pismo komesara za vanjske odnose Evropske unije, g. Christophera Pattena, od 21. januara 2003. godine, u kojem se nedvosmislenim riječima izjavljuje da će Evropska unija insistirati na uspostavi jedinstvene carinske uprave i uvođenju PDV-a na državnom nivou prije nego što bude razmatrala zahtjev Bosne i Hercegovine u procesu stabilizacije i pridruživanja;
Imajući na umu zajedničku izjavu ministara vanjskih poslova Evropske unije sa sastanka Vijeća Evropske unije za opšte poslove i vanjske odnose održanog 27. januara 2003. godine, u kojoj se apeluje na organe vlasti Bosne i Hercegovine: “(…) da ubrzano nastave sa provedbom reformi neophodnih za napredak u procesu stabilizacije i pridruživanja, uključujući uspostavu jedinstvenog sistema carina i PDV-a na državnom nivou”;
Potvrđujući donošenje Zakona o sistemu indirektnog oporezivanja u Bosni i Hercegovini (“Službeni glasnik Bosne i Hercegovine”, br. 44/03 od 31. decembra 2003. godine), kao značajnog koraka ka uspostavi sistema carina i PDV-a na državnom nivou, te činjenicu se u svrhu realizacije navedene reforme moraju donijeti dodatni zakonski propisi;
Imajući na umu da je ključna komponenta PDV-a zapravo postojanje odgovarajuće uprave potrebne kako bi se započelo s provedbom i uvođenjem PDV-a, kao i to da se pred Bosnom i Hercegovinom nalazi čitav niz značajnih administrativnih prepreka koje je potrebno prevazići te da, shodno stome, postoji i potreba za hitnim djelovanjem višeg rukovodstva te uprave;
Uzimajući u obzir također član 28. Zakona o sistemu indirektnog oporezivanja u Bosni i Hercegovini, u kojem se predviđa mogućnost imenovanja dodatnog člana Upravnog odbora koji bi obavljao funkciju predsjednika ovog odbora, i u kojem se zahtijeva od navedenog lica da posjeduje stručnost u odgovarajućoj oblasti te da je pokazalo visoke standarde poštenja i savjesnosti u obavljanju svojeg posla;
Zaključujući nadalje da bi provedba navedenog zakonskog propisa, te stoga, i ispunjenje mandata Visokog predstavnika bili potpomognuti imenovanjem g. Joly Dixona, koji u punoj mjeri zadovoljava navedene zahtjeve;
Imajući na umu sveukupnost gore navedenih pitanja Visoki predstavnik donosi slijedeću:
O D L U K U
o imenovanju prvog predsjedavajućeg Upravnog odbora sistema za indirektno oprezivanje
Član 1.
Gospodin Joly Dixon se ovom Odlukom imenuje na funkciju prvog predsjedavajućeg Upravnog odbora, utvrđenu u stavu 1. člana 28. Zakona o sistemu indirektnog oporezivanja u Bosni i Hercegovini.
Član 2.
Izuzetno od odredaba stava 2. člana 28. Zakona o sistemu indirektnog oporezivanja u Bosni i Hercegovini, ovo imenovanje stupa na snagu na način utvrđen u članu 3. ove Odluke i trajaće u periodu od jedne godine, uz mogućnost ponovnog imenovanja prema nahođenju Visokog predstavnika .
Član 3.
U toku perioda propisanog u ovoj Odluci kao i tokom perioda mogućeg produženja mandata, ovom Odlukom se suspenduje prerogativ koji na osnovu utvrđenog u stavu 5. člana 28. Zakona o sistemu indirektnog oporezivanja ima Vijeće ministara u pogledu razrješenja g. Dixona.
Član 4.
Ova Odluka stupa na snagu odmah i odmah se objavljuje u “Službenom glasniku Bosne i Hercegovine”, “Službenim novinama Federacije Bosne i Hercegovine”, i “Službenom glasniku Republike Srpske”.
Sarajevo, 12. januara 2003. godine Visoki predstavnikPaddy Ashdown