Koristeći se ovlaštenjima koja su Visokom predstavniku data u članu V Aneksa 10. (Sporazum o implementaciji civilnog dijela Mirovnog ugovora) Općeg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini, prema kojem je Visoki predstavnik konačni autoritet u zemlji za tumačenje gore navedenog Sporazuma o implementaciji civilnog dijela Mirovnog ugovora; i posebno uzevši u obzir član II 1. (d) istog Sporazuma prema kojem Visoki predstavnik “pomaže, kada ocijeni da je to neophodno, u rješavanju svih problema koji se pojave u vezi sa implementacijom civilnog dijela Mirovnog ugovora”;
Pozivajući se na stav XI.2 Zaključaka sa Konferencije za implementaciju mira održane u Bonu 9. i 10. decembra 1997. godine, u kojem je Vijeće za implementaciju mira pozdravilo namjeru Visokog predstavnika da iskoristi svoj konačni autoritet u zemlji u vezi sa tumačenjem Sporazuma o implementaciji civilnog dijela Mirovnog ugovora, kako bi pomogao u iznalaženju rješenja za probleme u skladu sa gore navedenim “donošenjem obavezujućih odluka, kada ocijeni da je to neophodno”, o određenim pitanjima, uključujuči i (prema tački (c) stava XI.2) “mjere kojima se obezbjeđuje implementacija Mirovnog sporazuma na cijeloj teritoriji Bosne i Hercegovine i njenih entiteta”;
Pozivajući se na važnost koju međunarodna zajednica pridaje stvaranju profesionalne državne službe u sklopu uspostavljanja vladavine zakona u Bosni i Hercegovini;
Konstatirajući na osnovu navedenog primjera pridavanja važnosti, da je Vijeće za implementaciju mira na svom zasjedanju u Madridu 16. decembra 1998. godine prioritet dalo stvaranju profesionalne i nepolitične državne službe kao vitalne komponente svake države koja efikasno funkcionira; i konstatirajući nadalje punu podršku koju je Vijeće iskazalo riješenosti Visokog predstavnika da se ojačaju zajedničke institucije kroz saradnju sa organima vlasti Bosne i Hercegovine osiguranjem profesionalne i politički nezavisne državne službe u institucijama Bosne i Hercegovine;
Prisjećajući se da je 5. marta 2002. godine Narodna skupština Republike Srpske usvojila Zakon o administrativnoj službi u upravi Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske”, 16/02, 62/02, 38/03);
Potvrđujući preporuku reforme javne uprave da se javna uprava reorganizira na svim nivoima vlasti i racionalizira broj zaposlenih u javnom sektoru kako bi postao ekonomičan;
Imajući u vidu da je Bosna i Hercegovina u procesu uspostave novih institucija ili unapređenja postojećih nakon prijenosa nadležnosti sa entiteta na Bosnu i Hercegovinu ili nakon usvajanja zakona u skladu sa kojima je država Bosna i Hercegovina preuzela, prema Ustavu Bosne i Hercegovine, nadležnosti koje su ranije vršili entiteti;
Imajući u vidu dalje da pravovremena uspostava određenih institucija predstavlja preduvjet za dalje intergracije u evroatlantske institucije kao i ispunjenje uvjeta postavljenih u Studiji izvodljivosti Evropske unije i uslova NATO-a za Partnerstvo za mir;
Svjesni činjenice da će pravilno funkcioniranje navedenih institucija na način koji omogućava efikasno i pravovremeno pružanje usluga zahtijevati premještaj onih državnih službenika koji imaju iskustvo na relevantnom području;
Uzimajući u obzir i imajući na umu sve gore navedeno, Visoki predstavnik donosi slijedeću odluku:
ODLUKA
KOJOM SE DONOSI ZAKON O IZMJENAMA I DOPUNAMA ZAKONA O ADMINISTRATIVNOJ SLUŽBI U UPRAVI REPUBLIKE SRPSKE
Navedeni zakon čini sastavni dio ove Odluke i stupa na snagu na dan predviđen u članu 2. zakona, na privremenoj osnovi, sve dok ga Narodna skupština Republike Srpske ne usvoji u istom obliku, bez izmjena i dopuna i bez dodatnih uvjeta.
Ova Odluka stupa na snagu odmah i odmah se objavljuje u “Službenom glasniku Republike Srpske”.
Sarajevo, 20. april 2004. Paddy Ashdown Visoki predstavnik
ZAKON O IZMJENAMA I DOPUNAMA ZAKONA O ADMINISTRATIVNOJ SLUŽBI U UPRAVI REPUBLIKE SRPSKE
Član 1.
U Zakonu o administrativnoj službi u upravi Republike Srpske (“Službeni glasnik Republike Srpske”, br. 16/02, 62/02, 38/03), iza člana 55. dodaje se novi član 55a. koji glasi:
“Član 55a
Eksterni premještaj i raspoređivanje državnog službenika iz organa državne uprave u instituciju Bosne i Hercegovine može se vršiti u slučaju kada je osnovana nova institucija Bosne i Hercegovine po osnovu prenosa nadležnosti sa Republike Srpske na Bosnu i Hercegovinu ili kada Bosna i Hercegovina, u skladu sa Ustavom, preuzme nadležnosti koje je do tada obavljala Republika Srpska.
Postupak prijema u radni odnos putem eksternog premještaja iz stava 1. ovog člana može se urediti zakonom Bosne i Hercegovine. Kada se postupkom prijema u radni odnos provedenim na osnovu zakona Bosne i Hercegovine ne osigura dovoljan broj kandidata za premještaj iz Republike Srpske u instituciju Bosne i Hercegovine, organ državne uprave predlaže rukovodiocu institucije Bosne i Hercegovine da organ državne uprave rasporedi državnog službenika odnosno službenike u tu instituciju. Ukoliko državni službenik ne prihvati radno mjesto na koje se raspoređuje, proglašava se prekobrojnim i ostvaruje prava vezana za taj status propisana zakonom.
Izuzetno od stava 1. člana 56. ovog zakona, prekobrojni državni službenik iz stava 2. ovog člana ne može se zaposliti na radno mjesto u istom organu državne uprave.
Državni službenici koji se premještaju i raspoređuju na osnovu ovog člana ne ostvaruju prava vezana za prestanak radnog odnosa propisana zakonom.”
Član 2.
Ovaj zakon stupa na snagu 21. aprila 2004. godine i odmah se objavljuje na službenoj internet stranici Kancelarije Visokog predstavnika i u “Službenom glasniku Republike Srpske”.