Koristeći se ovlaštenjima koja su mi data u članu V Aneksa 10 (Sporazum o civilnoj sprovedbi Mirovnog ugovora) Opšteg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini, prema kojem je Visoki predstavnik konačni autoritet u zemlji u pogledu tumačenja navedenog Sporazuma o sprovedbi civilnog dijela Mirovnog ugovora; i posebno uzevši u obzir član II. 1. (d) istog Sporazuma prema kojem je Visoki predstavnik ovlašćen da “pruža pomoć, kada to ocijeni neophodnim, u iznalaženju rješenja za sve probleme koji se pojave u vezi sa civilnom sprovedbom”;
Pozivajući se na stav XI.2 Zaključaka Savjeta za sprovedbu mira koji se sastao u Bonu 9. i 10. decembra 1997. godine, u kojem je Savjet pozdravio namjeru Visokog predstavnika da iskoristi svoj konačni autoritet u zemlji u pogledu tumačenja Sporazuma o civilnoj sprovedbi Mirovnog ugovora kako bi pomogao u iznalaženju rješenja za probleme, kako je prethodno rečeno, “donošenjem konačnih odluka, kada to bude smatrao neophodnim,” u vezi sa određenim pitanjima, uključujući (u skladu sa podstavom (c) ovog stava) i “druge mjere u svrhu obezbjeđenja implementacije Mirovnog sporazuma na čitavoj teritoriji Bosne i Hercegovine i njenih entiteta”;
Pozivajući se dalje na član I.1 navedenog Aneksa 10 prema kojem su se strane sporazumjele da će sproveda civilnih aspekata Mirovnog ugovora obuhvatati širok dijapazon aktivnosti, uključujući “promovisanje poštivanja ljudskih prava i povratka raseljenih lica i izbjeglica”;
Uzimajući u obzir da je u julu 1995. godine u Srebrenici, Bosna i Hercegovina, izvršen masakr nad nekoliko hiljada Bošnjaka, te da je nakon tog dana, kada su pogažena sva njihova ljudska prava i uz potpuno nepoštivanje ljudskog dostojanstva, velikoj većini žrtava tog masakra uskraćeno pravo na dostojanstvenu sahranu;
Konstatujući da član VII Opšteg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini potvrđuje “da je poštivanje ljudskih prava i zaštita izbjeglica i raseljenih lica od vitalnog značaja u postizanju trajnog mira”, te da su prema članu II.1 Aneksa 4 ovog Sporazuma Bosna i Hercegovina i njeni entiteti obavezni da “osiguraju najviši nivo međunarodno priznatih ljudskih prava i osnovnih sloboda”;
Uzimajući u obzir činjenicu da je priznanje prirođenog digniteta kao i jednakih i neotuđivih prava svakog ljudskog bića temelj slobode, pravde i mira u svijetu;
Uzimajući dalje u obzir obavezu živih da osiguraju dostojanstvenu sahranu mrtvih, te poštujući prava porodica preminulih da sahrane svoje najdraže u skladu sa svojim vjerskim uvjerenjima, odnosno pravo koje proističe iz člana 9 Evropske konvencije o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda;
Potvrđujući uz duboko žaljenje da tijela otprilike četiri hiljade onih nad kojima je izvršen masakr a koja su sada ekshumirana još uvijek nisu dostojanstveno sahranjena na mjestu vječnog počinka, te da još uvijek treba pronaći i ekshumirati tijela nepoznatog broja preostalih žrtava masakra koji je izvršen u Srebrenici;
Zaključujući da bi dalje odgađanje određivanja konačnog mjesta počinka kao i lokacije za spomen obilježje za one koji su nestali u masakru predstavljalo uvredu za čovječanstvo;
Svjestan značaja gradnje takvog groblja i spomen obilježja kao sredstva stvaranja pomirenja među narodima Bosne i Hercegovine koje će zauzvrat promovisati povratak raseljenih lica i izbjeglica i trajni mir;
Svjestan takođe da takvo pomirenje i trajni mir zahtijevaju i prisiljavaju da se sada donese odluka o mjestu sahrane i spomen obilježja.
Uzimajući u obzir, konstatujući i imajući u vidu gore navedeno, ovim donosim sljedeću:
ODLUKU
1. kojom se zemljište u Potočarima u opštini Srebrenica koje se nalazi uz glavnu saobraćajnicu Srebrenica-Bratunac (tj. polje kukuruza nasuprot Tvornice akumulatora) trajno određuje za groblje i svetište na kojem će se podići spomen obilježje onima koji su ubijeni u masakru koji je izvršen u julu 1995. godine u Srebrenici.
2. navedeno groblje će biti mjesto na kojem će se sahranjivati oni koji su ubijeni u navedenom masakru i čiji se posmrtni ostaci ne mogu identifikovati, kao i oni čiji su posmrtni ostaci identifikovani i čija rodbina izrazi želju da se sahrane na tom mjestu.
3. dok Visoki predstavnik ne osnuje, u skladu sa važećim domaćim zakonom, fondaciju ili udruženje u cilju trajnog upravljanja tim grobljem i spomen obilježjem, naprijed navedeno zemljište će se koristiti jedino i isključivo u svrhu u koju je to groblje i spomen obilježje izgrađeno i neće se koristiti ni u koju drugu svrhu bez izričite dozvole Visokog predstavnika.
4. sve pripreme za podizanje spomen obilježja kao i za sahranu preminulih, uključujući pripreme u vezi sa vremenom i tačnom lokacijom svake takve sahrane na navedenom groblju će se povjeriti savjetodavnom tijelu koje će kasnije imenovati Visoki predstavnik.
5. ovim se smatra da je svaki zahtjev koji može biti potrebno podnijeti relevantnim opštinskim ili drugim lokalnim organima s ciljem određivanja navedenog zemljišta kao mjesta za groblje i spomen obilježje blagovremeno i propisno podnesen.
6. ovim se smatra da je svaka zakonska radnja koju je potrebno preduzeti u skladu sa domaćim zakonom koji se primjenjuje na navedeno zemljište u cilju izvršenja naprijed navedenog određivanja blagovremeno i propisno preduzeta u skladu sa domaćim zakonom.
7. ovim se smatra da je svaka dozvola i mjera potrebna za sprovedbu ove Odluke, uključujući izdavanje svih dozvola i ovlašćenja ili sličnih isprava za koje se može zatražiti da budu izdate od strane opštinskog ili bilo kog drugog nadležnog organa blagovremeno i propisno izdata.
8. isto tako smatraće se da su sve takve dozvole, odobrenja i ovlašćenja propisno izdata od strane nadležnih organa s ciljem obezbjeđenja vršenja svih potrebnih radova na uređenju zemljišta i građevinskih radova, tako da navedeno zemljište može biti i stalno ostati groblje i spomen obilježje onih nad kojima je izvršen masakr.
9. Ova Odluka je prva u nizu odluka Visokog predstavnika kojim se regulišu aranžmani potrebni za izgradnju groblja i spomen obilježja onim nad kojima je izvršen masakr u Srebrenici u julu 1995. godine.
Ova Odluka stupa na snagu odmah i objaviće se bez odlaganja u službenom glasniku Republike Srpske.
Sarajevo, 25. oktobar 2000. godine Volfgang PetričVisoki predstavnik